Larunbatean Quelera joan ginen gabonen aurreko azken norgehiagoka jokatzera. Urte bukaerako helburua batzea zela argi izanda, gauzak ondo egin, eta minutu bakoitzak eskatzen duen seriotasunarekin hasi genuen partida. Hasierako bostekoa Marcosek, Ivanek, Chukyk, Txikik eta Dylanek osatu zuten, eta ia hasiera osoan zehar, lehia eta joko irekia izan ziren nagusi.
Parekotasuna gorabehera, aldekoa izan zen lehen gola, atsedenaldirako 7 minuturen faltan, eta Ivanen eskutik: falta batetik sake azkar bat jaso, eta etxekoek ezin izan zuten erreakzionatu ere egin (0-1). Behin markagailua irekita, asko falta zen jokatzeko, baina emaitza ez zen aldatu, eta atsedenaldira iritsi ginen.
Aldageletatik itzuli ondoren, etxekoek oso goiz berdindu zuten: bigarren zatiko 2. minutuan gure pase txar batean lapurtu, eta etekinik onena atera zioten ekintzari (1-1). Berdinketarekin, bai talde bat baita bestea ere, aurretik jartzen saiatu zen, parekotasunak argi uzten baitzuen ateari begira egokien egiten zuenak eramango zuela norgehiagoka.
Eta hala izan zen: amaierarako 12 minuturen faltan, Chukyk 1-2koa jarri zuen, ia area barrutik jaurtita, Dylanen zerbitzura, lapurreta baten ostean (1-2). Lau minutu geroago, Dylanek berak hirugarrena sartu zuen gure alde (1-3), atezainari bere area barruan gailenduta. Horrela, jakin gabe, amaierara arte mantenduko zen emaitza islatu zuen markagailuan kolonbiarrak; izan ere, bi goleko aldeak asko lagundu zigun etxekoen jokoari eusten, besteak beste, puntuek Ibarrara ez bidaiatzeko hautatu zuten bosteko erasoari. Topaketaren amaieran, oso pozik agertu zen gure entrenatzailea, eta jaitsiera postuetatik aldentzearen garrantzia azpimarratu zuen, batez ere.
Hiru postu igotzea ahalbidetu diguten hiru puntutaz ari gara hizketan. Bilakaera gogorra izaten ari da denboraldiak, eta garaipen honek egun hauetako atsedenaldira beste animo eta lasaitasun batekin joateko aukera ematen digu. Ez dugu ahazten, noski, urtarrilean aurre egin beharko diogula lehen itzuliko azken konpromisoari, eta bertan maila eman beharko dugula asteburu honetako bezalako garaipenek merezi izan dezaten.
Azkenik, ezin dugu kronika hau itxi Ceciri besarkada handi bat bidali gabe, Errioxako lurretara egindako bisita honetan lesionatu egin baitzen. Oraindik ezin dugu ezer baieztatu, baina haren egoeraren eta bilakaeraren berri emango dugu informazio ofiziala jaso bezain laster. ZUREKIN GAUDE, CECIIIIIII, ANIMOOOOOO ASKO!!!!
GOOOOOOOAZEN!!!!
